swój dom - dodał z akcentem ironii. Mało jeszcze?<br>Przecierając chustką zaczerwienione oczy skinęła głową, że to wszystko rozumie.<br>- Więc co jeszcze?<br>Znowu zaczęła płakać. Tym razem Antoni zdecydował się opuścić schronienie za biurkiem. Podszedł do żony.<br>- Uspokój się, uspokój - położył rękę na jej ramieniu. Wszystko to nerwy.<br>Zaraz się jednak cofnął i założywszy ręce do tyłu, chodzić począł po pokoju. Pani Alicja spojrzała na męża przez łzy.<br>- Ja wiem, że nerwy. Ale co ja na to mogę poradzić? Kossecki się zatrzymał.<br>- Czy ja mówię, że możesz coś poradzić? Samo przejdzie. Tyle rzeczy przechodzi. Ułoży się powoli wszystko...<br>Mówił jednak tak bez