inwestycji. Wystarczyło to, by już w 1989 r. Wietnam stał się znowu jednym z czołowych światowych eksporterów ryżu (obecnie zajmuje drugie miejsce po Tajlandii). Ludzie też korzystali z owoców swoistego NEP (nowej ekonomicznej polityki) i z rowerów przesiadali się na motocykle, czarno-białe telewizory zamieniali na kolorowe, poznali smak coca-coli. Reformom gospodarki towarzyszyła liberalizacja polityczna i kulturalna. W latach 1987-1988 władze wypuściły z obozów około półtora tysiąca więźniów politycznych. W rok później zezwoliły na kandydowanie w wyborach samorządowych kandydatów spoza partii komunistycznej. W 1992 r. taki sam śmiały, jak na wietnamskie warunki, eksperyment przeprowadzono w wyborach do Zgromadzenia Narodowego