drogiej pani zjawić?<br>Pani Kasia spojrzała na Drozdowskiego: - Jutro chyba?<br>- Tak, najlepiej jutro - potwierdził z czarującym uśmiechem. W południe, powiedzmy.<br>- Słusznie! - pochylił głowę Kotowicz. - Szybkość decyzji jest połową wygranej. Jutro w południe melduję się u pani. Załatwione.<br>&lt;page nr=248&gt; Oparł się swoimi wielkimi plecami o wątłą poręcz krzesła i głęboko odetchnął.<br>- A cóż za wspaniały dzień! Spójrzcie tylko państwo na naświetlenie słońca na tych kasztanach. Jaka delikatność, ile w tym życia i piękna! Pomyśleć tylko, że najgenialniejszy malarz nie potrafiłby oddać wiernie takiego oto malutkiego cudu natury...<br>Głęboka już była noc, gdy po paru bezsennych godzinach podniósł się wreszcie, zapalił małą lampkę i wyjąwszy