Typ tekstu: Książka
Autor: Sapkowski Andrzej
Tytuł: Miecz przeznaczenia
Rok wydania: 1994
Rok powstania: 1992
Cieszę się, że cię znowu widzę, w dobrym zdrowiu i w pełni sił umysłowych.
- Ech, Pacynko - Jaskier chwycił dziewczynę w pasie, uniósł i zakręcił dookoła siebie, aż zafurkotała sukienka. - Byłaś wspaniała, na bogów, dawno już nie słyszałem tak pięknych złośliwości. Kłócisz się jeszcze śliczniej, niż śpiewasz! A wyglądasz po prostu cudownie!
- Tyle razy cię prosiłam - Essi dmuchnęła w lok i rzuciła oczkiem na Geralta - żebyś nie nazywał mnie Pacynką, Jaskier. Poza tym, chyba najwyższy czas, byś przedstawił mi twego towarzysza. Jak widzę, nie należy do naszego bractwa.
- Uchowajcie, bogowie - zaśmiał się trubadur. - On, Pacynko, nie ma ani głosu, ani słuchu, a
Cieszę się, że cię znowu widzę, w dobrym zdrowiu i w pełni sił umysłowych.<br>- Ech, Pacynko - Jaskier chwycił dziewczynę w pasie, uniósł i zakręcił dookoła siebie, aż zafurkotała sukienka. - Byłaś wspaniała, na bogów, dawno już nie słyszałem tak pięknych złośliwości. Kłócisz się jeszcze śliczniej, niż śpiewasz! A wyglądasz po prostu cudownie!<br>- Tyle razy cię prosiłam - Essi dmuchnęła w lok i rzuciła oczkiem na Geralta - żebyś nie nazywał mnie Pacynką, Jaskier. Poza tym, chyba najwyższy czas, byś przedstawił mi twego towarzysza. Jak widzę, nie należy do naszego bractwa.<br>- Uchowajcie, bogowie - zaśmiał się trubadur. - On, Pacynko, nie ma ani głosu, ani słuchu, a
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego