chrypkę zawołał w stronę Pawlaka. Stali teraz naprzeciw siebie, mierząc<br>się wzrokiem. I wtedy nagle, jakby od tego zderzenia ich oczu powstała<br>jakaś iskra, za plecami Pawlaka rozległ się potężny wybuch. Kaźmierz<br>przykucnął, szepcząc do siebie: "&lt;orig&gt;Ki&lt;/&gt; czort?!". Odwrócił się przez ramię<br>i w tym miejscu, gdzie jeszcze przed chwilą człapała Mućka, zobaczył<br>chmurę czarnego dymu. Wybuch miny jakby ją uniósł w powietrzu, bo<br>zniknęła w środku wypłowiałego do białości łanu zboża. Wyrzucona<br>wybuchem fontanna ziemi zaszeleściła na suchych badylach. Ruszył<br>biegiem Kargul w to miejsce, w którym chwiał się jeszcze w powietrzu<br>słup dymu. Za nim drobił spiesznie Kaźmierz, jakby