Pan Jankowski pochylił się do ojca.<br>- Widzi pan, żyć trzeba z sensem. Nie porywać się na rzeczy wielkie i unikać małych. Znać trzeba swoje możliwości. Dzisiaj się jest na tym stanowisku, jutro na innym.<br>Ojciec tylko mu przytaknął. Weszła matka z tacą (...) której stały szklanki z herbatą, jakby dla zmylenia czujności naszych krewnych. Potem wyszła i znów weszła i zaczęło się: kanapki ze śledziem, śledzie na półmiski pokrojone i całe, śledzie z kartoflami, śledzie ze śmietaną i śledzie w oliwie.<br>- Wyobraźcie sobie - powiedziała przy tym matka - że są śledzie. Dwa miesiące nie było, a tu nagle są.<br>- Co śledzie? - zapytał pan