momentach, w których wycofywał się z orzekania, w których mógł zostawić ślad swojej sędziowskiej nieobecności, pole dla nieokreśloności, wolał zakończyć zdanie wielokropkiem, znakiem zapytania niż sentencją.<br>Nadzwyczajność mojego znaleziska po prostu zniewalała. Czułem się jak Schliemann odkrywający mityczne Mykeny, dawno zapomnianą cywilizację, która nasze wysiłki, a szczególnie rezultaty tych wysiłków, czyni całkowicie wtórnymi. Jeszcze raz powtórzyła się historia, jeszcze raz zatoczyła małe koło, wpisane w system coraz większych, stykających się w jednym punkcie. Musi istnieć jakiegoś rodzaju łączność pomiędzy wydarzeniem, które powraca po kilkunastu wiekach w zmienionej formie, a tym, co dokonuje się przynajmniej dwa razy w ciągu jednego życia. <br>Ojca