cyklach wieloletnich przeprowadza się z reguły dla osobników dojrzałych i juwenilnych, natomiast siewki traktuje się odrębnie jako miarę rozrodczości oraz dynamiki liczebności potomstwa.<br>U wielu gatunków zielnych wieloletnich stabilność populacji utrzymywana jest dzięki zdolności osobników do wymiany struktur starych na młode, co znacznie wydłuża czas trwania roślin na zasiedlonym miejscu, czyniąc osobniki tych gatunków niemal nieśmiertelnymi. Stabilność populacji jest znacznie wspomagana przez pomnażanie wegetatywne, które cechuje mniejsza zmienność w porównaniu z generatywnym. Wobec tego źródłem stabilizacji populacji jest zarówno względna stałość warunków środowiska szeroko pojętego, jak też strategia życia gatunku, a więc ukształtowanie się w procesie ewolucji takich cech osobnika, jak