Typ tekstu: Książka
Autor: Pankowski Marian
Tytuł: Nasze srebra
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1972
trąbce, na której grajek wycina ludowe, podmiejskie melodie, np. ,,Szarelke" ...
W pokoju MATKI, która siedzi w łóżku. Przy niej STASIEK z kwiatami w papierze.
STASIEK tajemniczo W sztabie też... pomagałem... no i przy głównym kapelanie... zawsze ta łacina. Zresztą teraz też (uwypukla kciukiem swą wstążeczkę) medal... w pewnym sensie za czyny.
MATKA Brawo.
STASIEK niby bagatelizując rzecz Cóż... było się tym oficerkiem. Każdy czymś był. A wie pani dobrodzika... te szlify (kładzie palce na ramieniu) ja na to zawsze gwizdałem... (naraz chwyta się za czoło).
MATKA Znowu ten ból z czasu obrony Warszawy.
STASIEk Tak... wrócił... (straszny grymas bólu), ale to
trąbce, na której grajek wycina ludowe, podmiejskie melodie, np. ,,Szarelke" ...<br> W pokoju MATKI, która siedzi w łóżku. Przy niej STASIEK z kwiatami w papierze.<br>STASIEK tajemniczo W sztabie też... pomagałem... no i przy głównym kapelanie... zawsze ta łacina. Zresztą teraz też (uwypukla kciukiem swą wstążeczkę) medal... w pewnym sensie za czyny.<br>MATKA Brawo.<br>STASIEK niby bagatelizując rzecz Cóż... było się tym oficerkiem. Każdy czymś był. A wie pani dobrodzika... te szlify (kładzie palce na ramieniu) ja na to zawsze gwizdałem... (naraz chwyta się za czoło).<br>MATKA Znowu ten ból z czasu obrony Warszawy.<br>STASIEk Tak... wrócił... (straszny grymas bólu), ale to
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego