uczyniła. L. S. dał jej co prawda numer telefonu do Ełku, gdzie - jak twierdził - samochód będzie remontował, ale pod wskazanym numerem Beata uzyskała tylko informacje, z których mogła wywieść wniosek o swojej bezdennej naiwności.<br>Do dnia rozprawy nie odzyskała samochodu, bowiem - jak wyjaśnił oskarżony o ten i inne wcześniej popełnione czyny przestępcze L. S. vel "Marcin" - samochód wziął kolega z Gdańska, ale jak się nazywa - to on nie wie.<br>Jedynym pożytkiem ze wspólnej podróży pociągiem Beaty P. i L. S. było to, że Beata dążąc do wyjaśnienia, gdzie wsiąkło jej ukochane auto, podała Policji kilka informacji, które w efekcie pozwoliły na