koniec piątego roku kleryk zobowiązuje się do celibatu. Jakaś miłość do kobiety z czasów przed seminarium to cenne doświadczenie dla kleryka. Łatwiej jest przyjąć celibat komuś, kto miał dziewczynę. Zwłaszcza jeśli nie ciągnie się to jak wyrzut sumienia, zranienie uczuć. Pytanie tylko, czy maturzysta zdążył już przeżyć miłość.<br><br>Pozostaje jeszcze czysto praktyczna funkcja celibatu, nad którą kleryk powinien się zastanowić, zanim przyjmie święcenia: jeśli chce dobrze wypełniać swoje obowiązki, musi być dyspozycyjny.<br><br>W każdym seminarium pracują mianowani przez biskupa ojcowie duchowni, którzy mają szczerze rozmawiać z klerykami o ich najintymniejszych sprawach i pokonywać z nimi trudności adaptacyjne. Na jednego ojca duchownego