zakażenia istnieje zjawisko odporności nieswoistej. Mianowicie, zwracał uwagę na to, że w czasie epidemii ci, na których ciąży odpowiedzialność za czyjeś zdrowie i którzy rzeczywiście czują się wewnętrznie zobowiązani, by komuś pomagać - zaczynają zwykle chorować dopiero po spełnieniu swoich obowiązków. Stan psychiczny wyzwala chorobę, i dlatego trudno mówić o chorobach "czysto" somatycznych. W związku z tym narasta w skali powszechnej potrzeba, ażeby w zetknięciu z lekarzem kierować jego uwagę nie na swój chory organ - lecz na własną osobę. Już w starożytności odkryto prawdę, że choruje nie pojedynczy organ, lecz cały człowiek.<br>Niezbędne jest przezwyciężenie stosunku do nauki jako do bożyszcza oraz