osobistych formach świadectwa, przez nie zrodzonych - nie pretendujących do oddania panoramy zbiorowego doświadczenia.<br> Dlaczego tak się stało? Zacznijmy od konstatacji, że i ten rodzaj zapisów został zdominowany przez profesjonalistów. Wydawcy wspominanego wcześniej zbiorowego tomu relacji z kilkudziesięciu ośrodków internowania pt. A mury runą, runą, runą usprawiedliwiają charakter tej publikacji jej czysto informacyjnym celem i zapowiadają już świadectwa bardziej kompetentne i bliższe literaturze: Tadeusza Mazowieckiego, Waldemara Kuczyńskiego. "Panie Mazowiecki, dobrze, że Pan tu jest, to Pan to wszystko opisze, prawda?" - usłyszał - i zapamiętał! - przyszły autor Internowania już w pierwszych godzinach po zatrzymaniu w piwnicy gdańskiego aresztu.<br> I rzeczywiście, prawie wszystkie notatniki osobiste