istnienia na terenie poezji - wypiera lub bywa wypierana przez nieufność do ogólników, stawianie na językowy konkret. Semantyk zauważyłby, że w ciągu trzydziestolecia język bezustannie zmienia "szczeble abstrakcji", i to przeskakując z najwyższych na najniższe (lub na odwrót), bez zatrzymywania się na szczeblach pośrednich. A przy tym nie jest to problem czysto językowy. Koncepcja słowa okazuje się tu, w dalszych swych konsekwencjach, szerszą koncepcją poezji oraz jej stosunku do kultury i historii: poetycki realizm pojęciowy stowarzysza się bowiem z zasady z rozmaitymi wersjami rozumienia kultury jako ponadczasowego i uniwersalnego systemu, nominalizm zaś równie często opiera się na ścisłym historyzmie, na przywiązywaniu poetyckiego