struktury firmy związanej z procesem prywatyzacji w końcu lat 90. Był on częścią systemu identyfikacji wizualnej obejmującego swym zakresem opakowania, druki firmowe, tabor transportowy, wystrój stacji benzynowych oraz ubiory pracowników. Powstający projekt określać musiał kolorystykę znaku w sposób gwarantujący jego rozpoznawalność i dobre wyodrębnianie z tła sąsiadujących ze znakiem informacji, czytelność w zmiennych warunkach atmosferycznych, natychmiastową rozpoznawalność w zróżnicowanych skalach wielkości oraz technikach jego utrwaleń (obejmowały one także formowanie próżniowe znaku w tworzywach sztucznych). Projekt uwzględniał także definicję systemu proporcji istotnych dla zachowania niezmienności. Kolor znaku, będący podstawową barwą identyfikującą firmę CPN początkowo zdefiniowany został jako odmiana barwy oranżowej, która określana