es). Pieniądz, jak wiadomo, nie śmierdzi, lecz dźwięczy. Jedna ze spółek zagarnęła niewiarygodną ilość brzęczącej monety, wykorzystując efekt enharmonii.<br>Co to jest enharmonia? <br>To proste: ten sam czarny klawisz fortepianu raz nazywany bywa dis, a raz es - w zależności od tego, czy weszliśmy nań od dołu, to znaczy z klawisza d, czy od góry, to znaczy z klawisza e. Otóż rzeczona spółka zamieniała w bankach eufońskich wszystkie swoje esy na disy. W stroju równomiernie temperowanym zamiana esów na disy nic nie daje. Dis i es brzmią tak samo. Jest to po prostu ten sam czarny klawisz, który zabrzmi jednakowo, jakkolwiekbyśmy go