i społeczno-reformatorska, dowodzą tego jego śmiałe wypowiedzi w rozmowach z Katarzyną i Repninem. Stanowisko jego w sprawie mieszczańskiej było prawie jednoznaczne ze stanowiskiem reformatorów majowych. Pogląd na sprawę chłopską śmielszy i bardziej zdecydowany od postanowień konstytucyjnych. Droga ks. Stanisława do Ustawy Majowej była naturalniejsza i bardziej konsekwentna niż droga dajmy na to Izabeli Czartoryskiej czy Kazimierza Nestora Sapiehy, nie mówiąc już o innych magnatach polskich, którzy przyłączyli się do ogólnego entuzjazmu narodowego w ostatniej chwili pod naciskiem opinii publicznej.<br>Ale Konstytucja - pod którą w innej sytuacji mógłby podpisać się obiema rękami - została uchwalona bez jego udziału. Była tworem Sejmu, który go niesłusznie