oddziały. Pierwsze ciężarówki wyładowane młodymi żołnierzami o jasnopszenicznych włosach i szczerych słowiańskich twarzach. Miejscowi oglądali samochody, broń, jakby to były zabawki. Palcami pokazywali na dystynkcje, dopraszali się wyjaśnień. Sołdaci uśmiechali się, trochę zdezorientowani, czyżby przygotowywano ich na inne przyjęcie? Częstowali każdego żółtym tytoniem i pytali stale o to samo: "Jak daleko jeszcze stąd do Berlina?" Za to oficerowie mieli drapieżne spojrzenia, co mogło niepokoić, i milczeli.<br>Jassmont, stojąc wraz z tłumem na poboczu asfaltówki, obserwował sowiecką kolumnę sunącą na zachód. Śnieg bryzgał na ludzi tkwiących w nim nierzadko po kolana. Lodowe drobiny cięły po twarzach, jak skrzydła Abaddona. Starzec, jeden jedyny