oczywiście by stosować tutaj jakieś globalne oceny. Byłyby one równie niewiele mówiące, co bezpodstawne. Warto natomiast zwrócić uwagę na kilka charakterystycznych zjawisk, które muszą budzić zastanowienie. Nasza młoda kadra naukowa wyrasta najczęściej poprzez swoisty rodzaj twórczości, jaki stanowi dysertacja doktorska. Przyznanie stopnia doktora to przyznanie statusu pracownika naukowego z perspektywą dalszego prosperowania w zawodzie. Wynikałoby stąd, że stopień ten powinien być równoznaczny z gruntownym opanowaniem wiedzy, do której się odnosi. Niestety, praktyka wyklucza niekiedy całkowicie tego rodzaju oczekiwania. Dzieje się tak wskutek częstego wadliwego ustalenia tematów prac doktorskich. Niejednokrotnie już zwracano uwagę na ich oderwanie od życia i bezużyteczność społeczną. Nierzadko