będę musiał na uśmiech twój? - jęknął głos w pokoju. - Daremnie moim rycerskim mieczem ucinałem głowy hydrom! Ty nie raczyłaś nawet spojrzeć. <br>- Jakaż okrutna! - powiedział Hubert z wyrzutem w głosie. <br>Zastukał po raz wtóry. <br> - Ale już dłużej cierpieć nie jestem w stanie i, nim trzy razy księżyc odmieni się złoty, kindżałem damasceńskim przetnę pasmo mojego żywota!<br>- Temu za wszelką cenę należy zapobiec! - krzyknął z przerażeniem Hubert i zastukał z całych sił. <br>Głos umilkł, nastała chwila ciszy, po czym zapytano tuż pod drzwiami:<br>- Kto tam? <br>- Czy tu mieszka pan Ignacy Klimek? <br>Drzwi się otworzyły i ukazała się w nich rosła i szeroka postać