zamknięcia jej w przeszłości. Ale kino właściwie nie zna czasu przeszłego, odmawia zgody na odejście w przeszłość. To, co jest "dane do widzenia", zawsze jest teraźniejsze, obecne, dzieje się w chwili, gdy na to patrzymy. W kinie nie wydaje się możliwe osiągnięcie dystansu czasowego. Daremne jest podkreślenie, iż było to "dawno". W Kronice... historię śmierci opowiedziano trzy razy i tyle samo razy zakomunikowano lub zasugerowano, że oto właśnie w tej chwili lub przed chwilą zginął Santiago Nazar. Wielokrotnie mówiono o jego śmierci jako fakcie przeszłym. I jego twarz ujrzeliśmy po raz pierwszy na fotografii nagrobnej. To wszystko powinno sprawić, że widz