podniosłam się z podłogi kuchennej i poszłam do przyjaciółki. Miała czarny fortepian, zapytałam więc, czy mogę pograć przez chwilę. I grałam tak pięć, sześć godzin, a potem ona powiedziała: "Tori, ten instrument płacze za ciebie, a ty jesteś kupą nieszczęścia bez niego". <br>Postanowiła wrócić do muzyki. Cztery lata pracowała na debiutancki krążek, który ukazał się w roku 1991. A po nim następne.<br><br>&lt;tit&gt;Miłość ponad życie &lt;/&gt;<br><br>Tori przykładała szczególną wagę do rozwoju swojej kariery muzycznej, ale równolegle dbała też o to, by jej życie prywatne było niekonwencjonalne i bogate w wydarzenia. Innymi słowy wizerunek zakręconej ekscentryczki imponował jej bardziej niż rola kury