r. Potem ukazują się liczne komentarze i nowe poetyki oparte na Arystotelesie i Horacym. Najważniejsza z nich to Poetices libri septem I. C. Scaligera (1561). Cechą wspólną wszystkich tych poetyk normatywnych, tak jak i poetyk średniowiecznych też w tym względzie opartych na autorytecie starożytności, jest teoria trzech stylów i zasada decorum (por. rozdz. I, pkt 4).<br>Renesans podniósł literaturę do rangi sprawnego i potężnego narzędzia. O tym, aby rządzić słowem, marzył Modrzewski. Rządzić było trudno, ale na pewno można było wierszem nagradzać, wyróżniać, kompromitować, kupować łaskę. Panegiryk i pamflet rozwijają się na tej samej glebie. Jeśli istnieje znormatywizowana odpowiedniość (decorum) wysokości