zaś dogmaty wiary przybierają postać nieracjonalnych i oderwanych od życia skamielin prawdy niegdyś żywej.&lt;/&gt;<br> &lt;hi&gt;PK&lt;/hi&gt;: &lt;who6&gt;Moim zdaniem chodzi tutaj o pokorę, ja w tym sensie rozumiem samokwestionowanie. To przykazanie jest fundamentalne dla chrześcijan. A pokora cóż oznacza? To oznacza kwestionowanie własnego rozumu...&lt;/&gt;<br> &lt;hi&gt;KT&lt;/hi&gt;: &lt;who4&gt;Ja bym powiedział, że o tym, co decyduje o kwestionowalności poniekąd wszystkich struktur zarówno zewnątrz, jak wewnątrz Kościoła, jest fakt, żę chrześcijaństwo jest wkroczeniem tego, co boskie, w historię. Wcielenie, a potem zesłanie Ducha św. jest nieustannym domaganiem się stawania w prawdzie, pogłębiania i autoreformacji, nieustannego kwestionowania wszystkich skończonych przecie form czy to dyskursu, czy też pewnych struktur