liberalizacji handlu i otwarciu rynków finansowych. Wprowadzone w 1993 r. międzynarodowe uzgodnienia bankowe pozwoliły lokalnym przedsiębiorstwom na zaciąganie zagranicznych pożyczek w obcych walutach. W ten sposób powstał rynek taniego kredytu konsumpcyjnego, co przyczyniło się do zadłużenia klasy średniej i masowego importu luksusowych towarów konsumpcyjnych. Skutki były podobne do kryzysu koreańskiego: deficyt bilansu bieżącego, odpływ rezerw i załamanie się miejscowej waluty. Na pobojowisku zostały niewypłacalne banki, zadłużeni konsumenci i pięć milionów bezrobotnych.<br>Nie ma więc obaw, że międzynarodowych inwestycji bezpośrednich będzie w Chinach za mało. Z pewnością będzie ich za dużo, gdyż - mimo narzekań na tamtejszą biurokrację - korporacje międzynarodowe mają duży sentyment