powstania Solidarności była instrukcja, że opozycję demokratyczną należy obserwować, a nie rozpracowywać. Trwały rozmowy, czołowi opozycjoniści byli dowożeni na rozmowy z gen. Kiszczakiem nawet z internowania. Procesy polityczne były sporadyczne i pokazowe. - Ludzie chętnie współpracowali, przede wszystkim dla komfortu własnego - upiera się Skiba. - Mogli dorobić do pensji, w nagrodę dostawali deficytowy paszport, nie groziło im aresztowanie czy internat. Bazowaliśmy na wrodzonej dwulicowości i naturalnym pragnieniu, by panu Bogu dać świeczkę i diabłu ogarek. A także zarobić.<br><br>Z jednej strony ciężki mozół z agenturą, z drugiej pustka w życiu prywatnym. Specyfika pracy oficera wydziału operacyjnego wymuszała ograniczenia w życiu osobistym. Kpt. Skiba