szczęście największe, uczucie wzajemne. Prawdziwe. Niech trwa. Ogrzać serce. Znowu mieć ciało. Doznać zachwytu. Doznać miłości mężczyzny. Kochać.<br>Intensywność przeżywania odgradza Bognę od świata, postrzega go z oddalenia mało ważny i nieinteresujący. Swoją koleiną toczy się codzienne życie. Zawsze wydawało się czymś tymczasowym, teraz odsunięte na zupełny margines. Bogna sprząta, dekoruje wystawy, robi zakupy z dokładnością i bezczuciem automatu. I tylko wzmożona uwaga dla córki. I wyrzuty sumienia tylko z jej powodu. Jednocześnie poczucie pełni, smaku, barwy istnienia.<br>Prawdziwe życie zawsze działo się poza Bogną. Płynęło jak rzeka, niosło innych, ona stała na brzegu. Dożywotni widz. Tak czuła. Ludzie mają swoje