chęć szkodzenia przeciwnikowi politycznemu, który rzekomo ubiegł SDKP w zdobyciu wpływów na terenie Królestwa Polskiego. Czyni to również wtedy, gdy poważnie traktuje wnioski o kandydatów znających oba języki lub o uznanie odrębności organizacyjnej PPS zp, które powinny były sugerować członkom tej partii zacieśnianie ich praw przez kierownictwo SPD, a które delegaci polscy z reguły wycofywali po przekonaniu się o pozytywnym stosunku zjazdów socjaldemokracji niemieckiej do wymienionych postulatów.<br>Jeśli można zgodzić się z autorem, że trudno mówić o istnieniu określonej grupy prawicowo-nacjonalistycznej w kierownictwie PPS zp - to uwaga ta nie dotyczy okresu drugiego konfliktu, gdy stojący wówczas u steru kierownictwa partii