utożsamiania świata realnego ze światem telewizyjnym, pełnym przemocy, międzyludzkiej nielojalności i zdrady, wzajemnego wykorzystywania i oszukiwania. Ci, którzy spędzają więcej czasu oglądając telewizję mają, jego zdaniem, silniej wierzyć, iż świat realny jest nędzny i ponury.<br>Tymczasem najnowsze badania pokazują, iż nie jest to prawda. Gdy w analizach uwzględni się zmienne demograficzne oraz poziom optymizmu życiowego telewizyjnej publiczności, to okazuje się, iż pokolenie urodzonych w latach 50. "pochłaniaczy telewizji" jest najbardziej społecznie zaangażowane. Okazało się także, iż zarówno zaufanie jak i zaangażowanie społeczne zależą od poziomu życiowego optymizmu, a to nie jest uwarunkowane przez czas przeznaczony na oglądanie telewizji, ale przez życiowe