erozji lodowcowej są znane już od połowy XIX w. Obecnie dzieli się je zazwyczaj na: 1) abrazję i wygładzanie podlodowcowe (detersję), 2) podlodowcowe kruszenie skał i odspajanie bloków, zwane też wyorywaniem (detrakcję) oraz 3) zdzieranie materiału skalnego przez awansujące czoła lodowca (egzarację). <br><br>&lt;tit&gt;Abrazja lodowcowa&lt;/&gt;<br><br> Warunkiem szlifowania abrazyjnego podłoża jest ślizg denny lodowca. Niezwykle istotna jest obecność materiału skalnego na kontakcie lodowca z podłożem. Na przebieg tego procesu mają wpływ następujące czynniki: grubość lodu, obecność i ciśnienie wód podlodowcowych, stosunek twardości okruchów skalnych tkwiących w lodzie do twardości skał podłoża, wielkość, kształt i koncentracja okruchów, szorstkość skał budujących dno oraz efektywność usuwania