stalowej linie opuszcza się ratownika i wyciąga go razem z ratowanym. Akcją kierował M. Gajewski, do rannego zjeżdżał J. Uznański. Pamiętam tę wyprawę: działaliśmy najpierw na zachodniej ścianie Zadniego Kościelca - wydobywając z niej taternika, a następnie przenieśliśmy się na Zamarłą. Noc z 31 sierpnia na 1 września była wyjątkowo chłodna; deszcz raptownie zamienił się w śnieg i na Kozią podchodziliśmy w zimowej scenerii. O 4.00 rano stanęliśmy na szczycie. W parę godzin później byli z nami dwaj zmarznięci wspinacze wyciągnięci ze ściany.<br>Znacznie szybciej poszło 27 sierpnia 1969 r. Cz. Gąsienicy Bednarzowi. Czesiek, asekurowany przez kolegów, wyniósł na plecach rannego