certował się, wymawiał. Ale jak uległ namowom, to zjadł kilka placków i czosnku pół główki. Był bardzo głodny. Nie wiodło się ostatnio Korbalowi. Co którą kartą wyszedł, to życie biło i biło. Ale trzymał fason i nadziei nie tracił. Nawłóczył się niemało - wiedział: raz na wozie, raz pod wozem - albo deszczyk, albo nie... Żywy człowiek &lt;page nr=43&gt; nie ginie, wierzył Korbal, i cieśla, słuchając go, wierzyć zaczynał w pana Korbala. Chodzi taki poświetnik i, patrzcie, coś w końcu wychodzi. Może i oni przy Korbalu prędzej znajdą robotę ?<br>- Do związku trzeba się zapisać. - Do jakiego związku?<br>- Do chrześcijańskiego, ojczulku. Ja już się do tych