najszerszego doświadczenia. Usiłowano wyczerpać człowieka do dna i bodaj wierzono, że się to uda przy pomocy wysubtelnionej analizy psychologicznej. Dzisiaj już można prawie z całą pewnością powiedzieć, że próba się nie udała. Ze stronic współczesnej literatury wyłania się człowiek, który swoimi otchłaniami z pewnością nas interesuje, lecz w równym stopniu dezorientuje i niepokoi. Wydaje mi się, że przekracza możliwości człowieka rozeznanie się w ciemnym gąszczu instynktów, pragnień, pożądań, sprzecznych odruchów, jaki ukazuje się nam spod badań mikroskopowych. Przeżywamy w czasie. Tymczasem najsubtelniejsza analiza psychologiczna zdolna jest ogarnąć swoim szkłem powiększającym tylko jeden moment czasowy. Obraz, jaki otrzymujemy w wyniku tych przedstawień