na stanowisku dwóch nurtów: rewolucyjno-radykalnego i prawicowego, z możliwością istnienia na pewnym etapie historycznym trzeciego, pośredniego nurtu. Część natomiast wysuwała tezę o trzech stale istniejących nurtach (rewolucyjnym, radykalno-demokratycznym i prawicowym). <page nr=200> Dominował jednakże pogląd, iż nie należy oddzielać pojęcia nurtu radykalno-demokratycznego od nurtu rewolucyjnego. Podkreślano przy tym potrzebę dialektycznego podejścia do tego zagadnienia w zależności od okresu historycznego. Jeżeli np. w okresie międzywojennym istniały realne przesłanki do wydzielania w ruchu ludowym trzech nurtów, o tyle w czasie okupacji i po wyzwoleniu raczej kształtują się dwa określone kierunki w ruchu ludowym: radykalno-rewolucyjny (SL "Wola Ludu", SL) i prawicowo-liberalny