niesłuszna. Próbują mu udowodnić, że przyczyną jego nieszczęść i cierpień są grzechy, które popełnił. Dlatego radzą mu okazać skruchę i pokutować, gdyż wtedy, ich zdaniem, Jahwe na pewno mu przebaczy i przywróci mu pomyślność. Hiob jednak nie mógł się z tym zgodzić, gdyż był pewien swojej niewinności. Mamy tutaj potrójny dialog pomiędzy Hiobem a jego przyjaciółmi. Każdy z nich, z wyjątkiem ostatniego, przemawia trzy razy, starając się coraz ostrzej wykazać Hiobowi niesłuszność jego postawy (4, 1 do 14, 22; 15, 1 do 21, 34; 22, 1 do 27, 25). W całej jego dyskusji z Elifazem, Bildadem i Cofarem nie ma właściwie