aktor, jeśli nie tylko się je widzi, ale i słyszy o nich, o wiele trudniej je przeoczyć.<br>Z kolei czytelnik "widzi" najpierw tyle tylko, co wie z didaskaliów; resztę wypełnia własną wyobraźnią i dopiero potem, w trakcie lektury, mebluje sobie pokój Horsztyńskiego rekwizytami, wymienianymi w nadal nielicznych didaskaliach i w dialogach. Z punktu widzenia czytelnika moment wprowadzania informacji dotyczących urządzenia sceny ma podstawowe znaczenie. Stąd podstawowa różnica w odbiorze dramatu przez widza i przez czytelnika - nie tylko wskutek naturalnej odmienności tzw. "miejsc niedookreślonych" w plastyce (czyli obrazie sceny) i w literaturze, ale także dlatego, że czytelnik może być decyzją autora informowany