żyłby może dotychczas, zamiast zginąć bezsensownie od kuli fanatyka-patrioty w tym samym domu przy ulicy Podgórnej 5, gdzie mieszkałem przez wiele lat, aż do szóstej klasy gimnazjum (wszystko wiąże się dziwacznie w naszym mieście). Rodzina Ancewiczów; z małymi dziećmi, przebrnęła przez bombardowane Prusy Wschodnie i w Niemczech rozpoczęła życie dipisów. Stamtąd wyemigrowała do Kanady.<br>Zaletom charakteru, żeby mogły się ujawnić, trzeba czasu i spokoju. Uparty, jak to Żmudzin, Pranas, Franciszek, Frank, zawsze zostawiony samemu sobie i niemal permanentny emigrant, dorobił się domu z ogrodem w miasteczku koło Toronto i miłości współobywateli, małego kosmopolitycznego zbiornika robotników mówiących mnóstwem języków i narzeczy