iluzją okazała się nadzieja, że ukochany brat Adam Jerzy uzyska należne mu funkcje państwowe. Wirtemberska przeżyła głęboko powierzenie przez Aleksandra I stanowiska namiestnika Królestwa Polskiego generałowi Józefowi Zajączkowi, nielubianemu przez Czartoryskich, a uległemu wobec wielkiego księcia Konstantego. Wspólnie z bratem dzieliła upokorzenie spotęgowane faktem, że Aleksander I upewniał Adama Jerzego do ostatniej chwili o mającym nastąpić wyróżnieniu &#132;Puław". Wiara w zwycięskie orły napoleońskie i zwycięską gwiazdę księcia Józefa Poniatowskiego upadła wcześniej, w roku 1813. Rozwiały się marzenia, częstokroć formułowane w listach do brata o stworzeniu rodzinno-przyjacielskiej, arkadyjskiej wspólnoty w Puławach, Sieniawie lub rezydencjach wiejskich księżny &#150; Pilicy czy Gruszczynie.<br> Los dwóch