kończyły się jednak sukcesem chrześcijan i owocowały wieloma nawróceniami.<br>Działalność arcybiskupa Adalberta przypadła na czasy największej reakcji pogańskiej w Szwecji po śmierci Stenkila. Jego syn, król Inge Starszy został wypędzony ze Swealandu do Gätalandii, ponieważ jako chrześcijanin odmówił składania krwawych ofiar (należało to do podstawowych obowiązków władcy, gwarantowało pomyślność i dobrobyt poddanych). Zwykli chrześcijanie, którzy odmawiali udziału w tradycyjnych obrzędach religijnych, musieli wykupywać się od udziału.<br>W Swealandzie w sensie polityczno-prawnym nadal religią panującą były więc dawne wierzenia przodków, a chrześcijaństwo dopuszczano jedynie jako religię prywatną, jeżeli jego wyznawca spełniał określone wymagania. Z drugiej jednak strony inskrypcje runiczne, również z