swe czoło do samej ziemi, a on, ujęty jej urodą, spoglądał na nią z upodobaniem. Gdy otrząsnął się z wrażenia, zapytał łagodnym głosem, co ją sprowadza do niego.<br>- Jestem córką Hebrajczyka - odpowiedziała. - Uciekłam, gdyż przekonałam się, że miasto moje zostanie zburzone. Okazywało wam bowiem wzgardę i nie chciało poddać się dobrowolnie. Dlatego postanowiłam: pójdę do księcia Holofernesa i zdradzę mu tajemnicę, jak może je zdobyć bez straty jednego żołnierza.<br>Holofernesowi podobały się te słowa i rozkazał służbie, by pomogła jej podnieść się z ziemi. Gdy stanęła wyprostowana i pełna nieopisanego uroku, obecni w namiocie dostojnicy krzyknęli w najwyższym zachwycie:<br>- Jak można