Ale za to tak gorąca,<br> Że jej wszystko, ach, przebaczą,<br> Jeszcze po niej, ach, zapłaczą!<br> II CZELADNIK<br> śpiewa tak jak I<br> Czerwień się pieni w chmur przezroczu,<br> Wśród wichrów nagie tańczą drzewa,<br> Coś w mojej duszy samo śpiewa<br> I nie pamiętam już twych oczu.<br>&lt;page nr=324&gt;<br> I CZELADNIK<br>Czyich, czyich?<br> SAJETAN<br>Dobrze, dobrze. Dajcie pokój już tym śpiewkom, bo rzygać się chce. Teraz rozumiem wszystko: pędzi to życie wewnętrzne jak lawina, jak stado afrykańskich - koniecznie - gazel koło mnie. Za wszystkie czasy przeżywam wszystko, ja, starzec nad grobem się chwiejący. Wziąłem przyśpieszony kurs życia w całości, licząc od jakiegoś siódmego roku życia, i we