w nim gotowała jak woda w samowarze. Nie wypadało jednak dorosłemu młodzieńcowi urządzać wesołego cyrku na ulicy. O szczęście! Zdarzyła się okazja, wyborna okazja: ulicą toczył się wóz, naładowany rozlicznym harcerskim sprzętem, zmierzający ku dworcowi kolei. Jakiś obóz harcerski wyprawiał swoje bagaże. Na ich stercie siedział dumnie niezłomny strażnik wspólnego dobytku, towarzysz z pierwszej ławki - Staszek Burski &lt;page nr=66&gt;.<br> Ujrzawszy Adasia wionął kapeluszem i darł się jak opętany:<br>- Adaś! Bądź zdrów, pieronie!<br>Adaś nabrał w płuca powietrza i wrzasnął tak, że koń dorożkarski, stary melancholik i niedoszły samobójca, stanął dęba: - Staszek! Daj ci Boże zdrowie i rozum!<br>Zarżeli ku sobie końską modą, aż