się wspominać. Mimo to przeżyli razem jedenaście lat i dochowali się dwojga udanych dzieci, bowiem w gruncie rzeczy bardzo się kochali i łączyły ich mocne więzy.<br>Andrzej Kowalczewski był z gruntu porządnym człowiekiem, ale miał jedną poważną wadę: był despotycznym zazdrośnikiem i z tego właśnie powodu wywoływał małżeńskie burdy. Żona dochowywała mu wierności, ale on nie wierzył w jej zapewnienia i - o dziwo - z upływem lat awanturował się coraz częściej i coraz bardziej dokuczliwie. Gdy za którymś kolejnym razem posunął się do rękoczynu, Danuta powiedziała "dość" i odeszła. Zamieszkała u swojej matki, co miało głównie tę zaletę, że babcia chętnie opiekowała