jako odległość pomiędzy miejscami. W podróży mistycznej<br>wszystkie miejsca tej przestrzeni znajdują się wszędzie, na każdym jej<br>odcinku. Zaś chronologia sukcesów (albo klęsk) jest zmącona przez<br>emocje, z jakimi je przeżywamy. Nawet jeśli skrupulatnie liczymy dzień<br>za dniem, nie jesteśmy w stanie doliczyć się cząstki gdzieś ukrytej,<br>pewnie za horyzontem doczesności, w strefie, gdzie nie wszystko podlega<br>arytmetyce rozumu. Czy to się da opisać?<br>&lt;gap&gt;<br> Nie ukrywam, że mam własną sugestię. Chętniej widziałbym w tej roli<br>kogoś legendarnego niż historycznie konkretnego. A temu warunkowi nikt<br>nie sprosta lepiej niż pewien szewc, niegdyś mieszkaniec Jerozolimy,<br>który stał się symbolem tragicznych włóczykijów. Znany jest