szerokim rozwoju walki zbrojnej, szczególnie zaś ruchu partyzanckiego zainicjowanego przez GL, z którą łączyły się oddziały innych organizacji niepodległościowych; wreszcie we wzroście siły i autorytetu samej partii w społeczeństwie, u podstaw czego leżała słuszna linia polityczna i ofiarny wysiłek komunistów polskich w organizowaniu walki narodowowyzwoleńczej. Wszystkie te elementy świadczyły o dojrzałości wewnętrznych warunków do podjęcia nowych koncepcji PPR w dziedzinie tworzenia frontu narodowego.<br>Politykę, dla określenia której przyjął się u nas termin demokratyczny front narodowy, zaczęła partia realizować w sposób wyraźny i jednoznaczny od jesieni 1943 r. Sprecyzowana najszerzej w deklaracji listopadowej PPR "O co walczymy?", wnosiła ona nowe istotne momenty