ale nie wolno mu przecież inaczej! Chodzi nie tylko o niego i nie ma prawa ryzykować.<br>- Muszę cię poprosić, Lizo, żebyś jeszcze chwilę poczekała - rzekł spokojnie.<br>- Dlaczego?<br>- Prosiłem kogoś, żeby zadzwonił do mnie na ten numer. To bardzo ważny telefon.<br>- Na mój numer? Jak mogłeś?<br>Spojrzał na zegarek. Wskazówka stała dokładnie na dziewiątej. Mężczyzna w mundurze organizacji Todt był zawsze punktualny. Usłyszał dzwonek i zanim Liza zdążyła go wyprzedzić, podniósł słuchawkę.<br>- Tak, to ja - powiedział. - Dobry wieczór. - Usłyszał parę zdań, które dla podsłuchującego ich rozmowę nic nie znaczyły, ot, koleżeńska pogwarka dwóch młodych ludzi, którzy przypadkowo spotkali się we Wrocławiu, ale