działać, a wnętrze kabiny zaczął wypełniać biały dym.<br> - O Jezu! - jęknął głośno, gdy tuż przed nosem dostrzegł jeszcze krzyżujące się tory aż trzech zagiętych sznurów kolorowych koralików - świetlnych pocisków. Serce waliło jak młotem, głuchy puls rozsadzał skronie.<br>W tym momencie pilot drugiego Phantoma już nie żył. Dobrze wymierzony pocisk trafił dokładnie w osłonę kabiny, wpadł do wnętrza i eksplodował. Maszyna rozleciała się natychmiast w powietrzu na tysiące części. Nawet jeśli oczy pilota zarejestrowały krótki jak mrugnięcie migawki błysk wybuchu, to sygnał z tym przerażającym obrazem z pewnością nie dotarł już do mózgu. Spadające resztki maszyny zniknęły za chwilę w gąszczu dżungli