afgańskiego Hindukuszu. Rozpoznawał je bez żadnego problemu: pierwszy Nanga Parbat - ponad 24 000 stóp, dalej dumny i niezwykle groźny Tiricz Mir i zaraz na nim Noszak. Ten ostatni podbudowany był nieskazitelnie białą kołdrą, brylantowymi iskierkami mieniącego się w słońcu lodowca. Za moment wykręcił łagodnie maszynę w kierunku na Duszanbe. Była dokładnie 08.06, kiedy przelatywał nad południową granicą radzieckiego Tadżykistanu. Patrząc na okrągłą tarczę pokładowego chronometru, Powers uśmiechnął się lekko za przezroczystą szybą swego szczelnego hełmu: "Z pewnością właśnie w tej chwili na placu Czerwonym w Moskwie trwają ostatnie przygotowania do rozpoczęcia corocznej parady wojskowej z okazji Święta Pracy..." - pomyślał.<br>Dokładnie