w Lipsku i Wiedniu. Bilety subskrypcyjne posyłał także ludziom nie wymienionym w prospektach, np. Czackiemu, Kołłątajowi i Czartoryskiemu. Zgromadzone jeszcze w Wiedniu pieniądze na druk słownika Ossoliński starał się zabezpieczyć przed zmarnotrawieniem. Wierzył Lindemu, ale zdawał sobie sprawę, że druk potrwa około ośmiu lat i mogą zaistnieć różne okoliczności uniemożliwiające dokończenie dzieła. Zamierzał Stanisława Małachowskiego uczynić dysponentem tych funduszów. Do maja 1806 r. za zebrane pieniądze (największą kwotę przekazał Czartoryski – 4000 talarów, Stanisław Zamoyski – 2000 talarów, Aleksander I – 500 dukatów, Fryderyk Wilhelm III – 500 talarów, pieniądze zadeklarowane przez Ossolińskiego – 2000 talarów – były przekazywane Lindemu przez