według niego jako funkcja nieświadomych struktur umysłu ludzkiego. Nie jest uwarunkowana niczym innym. Przejście bowiem dokonuje się w jednostce ludzkiej, a dokładniej w jej mózgu i tylko w ten sposób można je uchwycić. W ujęciu tym nie jest możliwe określenie historycznego momentu przejścia od stanu natury do kultury, przejście to dokonuje się niejako obok czy ponad historią. Uwzględnienie czynnika historycznego byłoby możliwe jedynie w przypadku przyjęcia uwarunkowań zewnętrznych. Jak już stwierdzono, Lévi-Strauss w zasadzie je odrzuca. Co prawda, w innych miejscach stwierdza on, że stan życia społecznego, jest warunkiem pojawienia się kultury, a więc myślenia symbolicznego, oraz powołuje się na tezę